اجرای «تنهاتر از مسیح» چه تفاوتی با سالهای قبل دارد؟
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۳۱۳۷۵
حسن برزا گفت: « یکی از تفاوتهای اجرای امسال «تنهاتر از مسیح» با اجرای آن در سالهای گذشته اضافه شدن «فصل راه سرخ» است که خوشبختانه این بخش جدید نیز مورد توجه قرار گرفته است و شاهد هستیم که مردم از آن رضایت دارند.»
به گزارش ایسنا، کارگردان نمایش «تنهاتر از مسیح؛ فصل راه سرخ» که این شبها در بوستان ولایت در حال اجراست همچنین معتقد است آثار نمایشی سازمان اوج در سالهای اخیر تلاشی برای بازگرداندن جریان اجرای نمایشهای آیینی و سنتی، دینی و مذهبی به میان مردم بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حسن برزا که از نیمه مرداد ماه و همزمان با عزاداریهای ماه محرم اجرای خود را در بوستان ولایت آغاز کرده است، درباره آغاز به کار این نمایش دینی و مذهبی از سال ۹۷ و تغییر تدریجی و کامل شدن آن بیان کرد: شکل گیری نمایش «تنهاتر از مسیح» از سال ۹۷ صورت گرفت و روند اجرایی آن هم از همان سال شروع شد. در سال ۹۷ بعد از این که متن آماده شد، نوحه ها سروشکلی به خود گرفت و آهنگسازی بر آنها صورت پذیرفت، عوامل و کست اضافه شدند و همان سال به همت سازمان هنری رسانهای اوج و موسسه سیمای ققنوس این اثر به روی صحنه رفت. به لطف و عنایت امام حسین(ع) از آن سال تاکنون «تنها تر از مسیح» هر ساله همزمان با ایام عزاداری حسینی با تغییراتی روی صحنه رفته است.
وی افزود: در این سالها سعی کردیم نمایش را به مرور کاملتر کنیم و خوشبختانه این هدف محقق شد و میتوانم بگویم این روند به ویژه از سال گذشته به بعد باعث شده است تا نمایش در دور جدید اجرای خود به نوعی پختگی نسبی برسد و به طور کلی اتفاقات ویژه ای در نمایش رخ داده است. امیدوارم این توفیق همچنان ادامه دار باشد و در سالهای آینده بتوانیم از زوایای دیگری به حماسه کربلا و عاشورا نگاه کنیم و متفاوت تر از امسال «تنهاتر از مسیح» را اجرا کنیم.
برزا درباره میزان استقبال تماشاگران و مردم از نمایش «تنها تر از مسیح؛ فصل راه سرخ» عنوان کرد: این نمایش پیش از این هم مورد استقبال مردم و علاقهمندان تئاتر قرار گرفته است کمااینکه آثار دیگر اجرا شده در بوستان ولایت نیز غالبا مورد توجه مخاطبان قرار میگرفت. این استقبال را در وهله اول باید مدیون توجه امام حسین(ع) باشیم که عشق و علاقه مردم به ایشان و کربلا باعث استقبال هرروزه آنها از این نمایش شده است. یکی از تفاوتهای اجرای امسال «تنهاتر از مسیح» با اجرای آن در سالهای گذشته اضافه شدن «فصل راه سرخ» است که خوشبختانه این بخش جدید نیز مورد توجه قرار گرفته است و شاهد هستیم که مردم از آن رضایت دارند.
این کارگردان تئاتر با بیان این که اجرای آثار نمایش سازمان اوج در بوستان ولایت به یک جریان ثابت و امکان هنری برای مناطق کم برخوردارتر شهر تبدیل شده است، عنوان کرد: تئاتر اساسا یک هنر وارداتی در کشور ما محسوب می شود. فارغ از تاریخچه اصلی آن باید گفت که این هنر در کشور ما با تعزیه و نمایشهای روحوضی وجهه ایرانی گرفته است و تاریخ تئاتر در کشور ما با اجرای نمایشهای آیینی و سنتی همراه بوده است.
وی ادامه داد: این جنس آثار همواره جایگاه بارزی در بین مردم داشتهاند اما رفته رفته جریان تئاتر به سالنهای خصوصی و تئاتر لاکچری کشیده شد. سازمان اوج و موسسه ققنوس از چند سال گذشته تاکنون تلاش کردند تا ما به جریان اولیه تئاتر خودمان برگردیم که اصلی ترین مولفهاش حضور بین مردم بوده است.
چهارمین فصل از نمایش «تنهاتر از مسیح» با نام «راه سرخ» روایت مصوری از راهی سرخ؛ از غدیر تا عاشورای سال ۶۱ هجری قمری را دربرمیگیرد و این شبها در دو سانس در بوستان ولایت اجرا میشود. علی اسماعیلی تهیه کنندگی این اثر را برعهده داشته و امکان رزرو بلیت آن در سایت www.namaticket.ir فراهم است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: نمایش تنهاتر از مسیح اربعین 1402 جنگ تحمیلی عراق دفاع مقدس شهرام ناظري اربعين حسينی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس اربعین 1402 جنگ تحمیلی عراق دفاع مقدس بوستان ولایت تنهاتر از مسیح فصل راه سرخ تر از مسیح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۳۱۳۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«شهر آفتاب مهتاب» اتفاقی آوانگارد در تئاتر دهه ۴۰
به گزارش خبرگزاری مهر، نهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران، چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، به نمایش فیلم تئاتر «شهر آفتاب مهتاب» به نویسندگی علی حاتمی و کارگردانی عباس جوانمرد (محصول ۱۳۴۵) اختصاص داشت.
پس از نمایش این فیلم تئاتر، نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و سیدمحسن حسنزاده (منتقد تئاتر) برگزار شد.
عباس غفاری در این برنامه گفت: این نمایش جز اولین تجربیات علی حاتمی در ادبیات فارسی و شعر کهن است. او در ادامه نیز در آثار دیگر چنین تلاشی را پی میگیرد و آثار مهمی را خلق میکند. «شهر آفتاب مهتاب» از جمله آثاری است که فقط برای ضبط تلویزیونی آماده شده و روی صحنه نرفته است.
سیدمحسن حسنزاده در ادامه این برنامه گفت: اگر بخواهیم درباره این نمایش صحبت کنیم باید در ۲ سطر بگویم که این اثر اتفاق بزرگ و سترگی در تاریخ نمایش ما است. زیرا پیشنهاد جدیدی در متن و کار گروهی در آن اتفاق میافتاد. البته اگر بخواهیم تنها با دیدن این نمایش، گروه هنر ملی را قضاوت کنیم، کم لطفی کردهایم. زیرا این اثر تنها یکی از تجربیات گروه هنر ملی و از پیشنهادات آقای جوانمرد در آن زمان بوده است. در حقیقت پیشینه تشکیل گروه هنر ملی که به میانه دهه سی بر میگردد، اهمیت بیشتری دارد. زیرا اگر به این اتفاق از منظر تاریخی نگاه کنیم، باید بگوییم آنها در آن زمان پیشنهاد جدید، بدیع و حتی آوانگاردی را اراdه کردهاند و از همین رو باید مورد توجه قرار گیرند.
وی افزود: لازم است بگویم که شرایط هنرهای نمایشی ما تا پیش از سال ۳۲، خیلی نمود و گستردگی نداشته است. به هر حال همه این شکل از فعالیتها در خیابان لالهزار و در تئاتر فردوسی، تئاتر دهقان و تماشاخانههای کوچکی چون تئاتر نصر با متون غربی و ترجمه شدهای که معمولا خود مرحوم نوشین (به عنوان چهره شاخص آن عصر که تئاتر فردوسی را پایهگذاری میکند)، آنها را آماده میکرده، جریان داشته است. بنابراین تمام آنچه که از آن زمان به ما ارث رسیده است، متون غربی ترجمه شدهای است که پیشنهاد اجرایی به آن صورت نداشته است. شاید بتوان گفت که متون ادبی هستند که انگار برای اجرا رفتن ترجمه نشدهاند. آقای جوانمرد در مصاحبهای میگوید: «نوشین خودش واژهها را کمی صیقل میداد و باتوجه به تجربه و آگاهی که داشت آماده میکرد که در زبان بازیگر بگردد تا بتواند واژگان را به صورتی ادا کند که آن طمطراق و عصا قورت دادهگی که آن زمان روی صحنه در بازی بازیگران نمود داشته، کمتر شود. البته او نیز به اینکه متون غربی مرجع اصلی فعالیت هنرهای نمایشی ماست، اعتقاد داشته است.» با این همه این اتفاق تا بعد از کودتای ۲۸ مرداد ادامه پیدا میکند.
این منتقد تئاتر در ادامه بیان کرد: بعد از کودتای ۲۸ مرداد با آتش کشیدن تئاتر سعدی و تعطیلی کلی هنرهای نمایشی در آن مقطع زمانی، جمع کوچکی به صورت اتفاقی در منزل شاهین سرکیسیان جمع میشوند. اکثر این افراد در آن زمان هنرجویان هنرستان هنرپیشگی بودند که از بد اتفاق به کودتای ۲۸ مرداد برخورد کرده و تمام آموختههای آنها بیثمر و بینتیجه مانده بود. در حالی که عطش کار کردن و تجربه کردن را داشتند. عباس جوانمرد، علی نصیریان، فهیمه راستکار، جمشید لایق، اسماعیل داورفر، خجسته کیا تعدادی از افراد حاضر در آن جمع بودند. وقتی امروز ما به تجربیات و اتفاقاتی که در آن منزل از سر گذرانده میشود، نگاه میکنیم، میتوانیم بگوییم که آنجا یکی از جایگاهها و پایگاههایی است که بسیار در تاریخ هنرهای نمایشی ما اثرگذار است. زیرا از دل آن پیشنهادهایی بیرون آمده و اجرایی میشود که بعدها مشخصا میتواند اثرگذار باشد و جریانی را در هنر تئاتر ایجاد کند.
حسنزاده در ادامه گفت: آنچه که از عباس جوانمرد نقل میشود و ما به استناد آن میتوانیم به واژگانی چون تئاتر مردمی و ملی برسیم؛ سالهاست بر سر زبانها بوده و از سوی دولتهای مختلف با آن بازی میشود تا به تعریفی برسند ولی اساسا شاید رسیدن به یک تعریف بزرگترین اشتباهی است که در این زمینه در حال رخ دادن است. در واقع این واژگان ماحصل تلاشی است که در این چند سال در منزل شاهین سرکیسیان اتفاق میافتد. البته شاهین سرکیسیان هم بسیار به متون غربی اعتقاد داشته است و از همین رو شروع به کار کردن این متون میکند اما آنها جایی برای اراdه آنچه که تجربه کردهاندT ندارند. بنابراین همان منزل کوچکی را که در خیابان رشت با مادر خود زندگی میکند، تبدیل به محفل تمرین، گعده و گفتوگو و صحبت میکند. اما این تجربیات بینتیجه بوده و به صحنه ختم نمیشود.
وی ادامه داد: عباس جوانمرد، به این پیشنهاد فکر کرده و به سراغ یکی از متون هدایت میرود و متن داستان «درد و دلهای آ میز یدالله» را تبدیل به نمایشنامه «محلل» کرده و آن را با علی نصیریان شروع به تمرین میکنند. در حقیقت در آنجا این تلنگر که ما در متن نمایشی به زبان جدیدی برسیم که بتواند با گستره بیشتری از مردم عادی ارتباط برقرار کند، زده میشود. بنابراین تلاش برای رسیدن به این زبان در مقابل زبان ترجمهای که در آن زمان وجود داشته، نقطهای میشود که تحول اولیه را ایجاد میکند.
وی افزود: عباس جوانمرد میگوید که برای رسیدن به این زبان و در حین تمرینها، با علی نصیریان به مناطق جنوب شهر میرفتند تا ببینند که مردم عادی چطور صحبت میکنند و متوجه شوند که چطور میشود آنها را به کلام نمایشی یا دیالوگ درآورد. در نهایت فرجام این اتفاق تبدیل به اجرایی میشود که به دعوت مرحوم خانلری در دانشگاه تهران روی صحنه میآید. جوانمرد میگوید وقتی اجرا تمام شد، کل سالن فردوسی دانشگاه تهران در حیرت فرو رفته بود. چون آن مراسم مربوط به بزرگداشت صادق هدایت بود و قسمتی از آن به اجرای متن «محلل» اختصاص داشت. جوانمرد میگوید بعد از این سکوت، وقتی نور روی ما آمد، تماشاگران بدون درنگ ایستادند و شروع به تشویق ما کردند. حتی آقای سرکیسیان هم بعد از دیدن این تشویق باور کرد که ما میتوانیم به سراغ زبان و کاراکترهای دیگری در متون نمایشی خود برویم.
این منتقد تئاتر در پایان صحبتهایش بیان کرد: آنها در موقعیتی این کار را انجام میدهند که هیچ پیشنهاد جدید و زبان متفاوتی غیر از آن زبان ترجمهای روی صحنه نرفته بوده است. به این ترتیب روشنفکران آن زمان ناگهان با شکل تازهای از اجرا و زبان مواجه میشوند. در واقع این نقطه شروعی بوده است که علی نصیریان و عباس جوانمرد تصمیم میگیرند تا فاز خود را از گروهی که سرکیسیان دور خود جمع کرده بود، جدا کنند و روی نمایشهایی کار کنند که قرار است تصویری از جامعه و مردمان خودشان ارایه دهد. این جسارت در آن مقطع زمانی به قدری اهمیت داشته است که باید بگویم شاید همین اتفاق سبب شده تا ما به مرور زمان با نمایشنامهنویسان و گروههایی مواجه شویم که از دل این تجربه اعتقاد پیدا کردند که میشود اتفاق دیگری را رقم زد.
کد خبر 6095470